Η πρώτη γιορτή γενεθλίων έχει καταγραφεί στην Αίγυπτο και χρονολογείται από το 3.000 π.Χ. Βέβαια, εκείνα τα χρόνια μόνο οι Φαραώ είχαν το προνόμιο αυτό. Αργότερα, οι Έλληνες υιοθέτησαν την εκλεκτή συνήθεια των Φαραώ και καθιέρωσαν...
τον εορτασμό των θεών τους κάθε μήνα. Με τα χρόνια άρχισαν και οι 'κοινοί' θνητοί να διοργανώνουν γιορτές. Επειδή όμως δεν άρμοζε να έχουν τις ίδιες τιμές με τους θεούς και τους ημίθεους, τα γενέθλια έγιναν γρήγορα αφορμή για εορτασμό.
Το κωμικοτραγικό της υπόθεσης ήταν ότι στην αρχαία Ελλάδα εξακολουθούσαν να τα γιορτάζονταν ακόμα και μετά θάνατον. Το έθιμο πήραν από τους Έλληνες οι Ρωμαίοι, συμπεριλαμβάνοντας τα γενέθλια στο ετήσιο εορτολόγιο της κάθε οικογένειας. Μάλιστα, καθιερώθηκαν και επίσημες ημερομηνίες για τα γενέθλια του αυτοκράτορα, της οικογένειάς του και των μελών της Συγκλήτου, που ονομάζονταν Dies Natalis (μέρες γέννησης).
Το έθιμο καταργήθηκε προσωρινά στα πρώτα χρόνια του χριστιανισμού. Τότε οι χριστιανοί, οι οποίοι διώκονταν για την πίστη τους, διατράνωναν πως δεν αρμόζει να γιορτάζουν την επέτειο της γέννησής τους. Γι' αυτούς, ο θάνατος ήταν πιο σημαντικός γιατί οδηγούσε στην αιώνια ζωή. Η εκκλησία άρχισε να γιορτάζει τη γέννηση του Χριστού μόλις τον τέταρτο αιώνα. Από τότε
χρονολογείται και το έθιμο να γιορτάζουμε τα γενέθλια με τούρτα και κεράκια.
H Aναδημοσίευση απο ένα πολύ ωραίο ιστολόγιο μιας ομάδας εκπαιδευτικών του δημοτικού σχολείου Ελευθερίου Κορδελιού.
paidio
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου