Ανέκαθεν στην χώρα αυτή τα κάθε λογής υποκείμενα, τα οποία με τα έργα τους έφταναν τον λαό ένα βήμα πριν το χάος, φρόντιζαν να εγκαταλείψουν το έθνος λίγο πριν ανοίξουν οι ασκοί του Αιόλου, φοβούμενοι μην τους λιντσάρει ο λαός για αυτά που έκαναν εις βάρος του και δεν προλάβουν να χαρούν, αυτά που με τόσο κόπο και μόχθο είχαν....
αποκτήσει.
Αντί να μας προβληματίζει λοιπόν το γιατί όλα αυτά τα εθνικά υποκείμενα αγοράζουν μετά μανίας σπίτια και άλλα ευγενή κτίσματα στο εξωτερικό, εμείς βριζόμαστε μεταξύ μας εάν το υποκείμενο είναι του τάδε, η του δείξε κόμματος.
Σας παρακαλώ θερμά, τουλάχιστον τους εναπομείναντες σκεπτόμενους ανθρώπους, να εστιάσετε την προσοχή σας στο γεγονός και μόνο, έτσι ώστε να δούμε τι κρύβετε πίσω από αυτήν την ενέργεια, των υποκείμενων.
Οφείλουμε όμως από την άλλη μεριά να γνωρίζουμε ότι, όλα τα υποκείμενα αυτής της χώρας, ανέκαθεν δεν πίστευαν σε κανένα κόμμα, σε καμία ιδεολογία και σε καμία πατρίδα (Παρά μόνο προσκυνούσαν τον έναν και μοναδικό θεό τους το ΧΡΗΜΑ), απλά κρυβόντουσαν σαν πρόβατα μέσα στα διάφορα κόμματα, ενώ στην πραγματικότητα ήσαν λύκοι, έτσι ώστε να μπορούν ανενόχλητοι να κατασπαράζουν τα ανυποψίαστα και ανήμπορα ζωντανά.
Όλοι αυτοί, που με τον έναν η τον άλλο τρόπο, κατέκλεψαν την χώρα εδώ και πολλά χρόνια γνωρίζουν πολύ καλά ότι, σε λίγο χρονικό διάστημα η χώρα θα περάσει από φωτιά και σίδερο, με αδελφό να σκοτώνει αδελφό και περιουσίες να αλλάζουν χέρια.
Επίσης γνωρίζουν ότι, σε λίγο δεν θα μπορούν να σταθούν με τίποτα στο νέο σκηνικό που οι ίδιοι έχουν στήσει και απλά θα πάρουν την γενιά τους και θα αυτοεξοριστούν στα πανάκριβα διαμερίσματα και επαύλεις που έχουν είδη αγοράσει και από εκεί τρώγοντας το χοιρομέρι τους, απέναντι από το τζάκι και τραγουδώντας το merry Christmas, θα αναπολούν την επιστροφή τους στον τόπο του εγκλήματος.
Και όταν με το καλό περάσουν τα χρόνια και καταλαγιάσει η φωτιά, αφήνοντας πίσω της καμένη γη, θα γυρίσουν πίσω ακμαιότατοι και άκαπνοι μαζί με την γενιά τους, έχοντας ο καθένας ένα βαγόνι λίρες για να ξανακάνουν τα ίδια και χειρότερα στους εναπομείναντες ιθαγενείς, που θα περιμένουν στην προβλήτα του λιμανιού ρακένδυτοι, φωνάζοντας ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΕΣ ΜΕΓΑΛΕ ΜΑΣ ΕΥΕΡΓΕΤΗ.
ΧΑΡΩΝΔΑΣ
Είναι περισσότερο άξιο σεβασμού και τιμής, το να πεθαίνει κάποιος υπέρ της πατρίδας, παρά να την εγκαταλείψει επιδιώκοντας να ζήση, με τρόπους οι οποίοι προκαλούν αηδία.
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΚΕΨΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου